உள்ளம் இறங்கி வா

நான்
தேடிய சீதை
நீ போகாதே
வேறு பாதை
நான் உன் நினைவாலே
உறக்கம் இழந்த பேதை
உன் மேல்
கொண்டேன் போதை
நான்
விதைக்கப் போகின்றேன் விதை

நீ
இடம் தருவாயோ
தனியாக வந்த
உனக்கு துணையாகத்தானே
வந்து நின்றேன்
நீ என்னை

ஏன் பார்க்க வல்லை
என் நாயகியே
நானல்லவா உன் பிள்ளை
நீ என்னை பார்க்காது
நேரம் ஆகிறது
என் விழியோரம்
நோகிறது
கன்னக்குழிக் கொண்ட
சின்னப் பூங்கொடியே

இன்னும் என்னை
ஏக்காதே  
உன் உள்ளம்
இரங்கினால்
என்
உள்ளம்
உறங்கிடுமே  

தந்தி வராதா

பால்
நிலா உன்னை
நினைத்து  என் மனம்
பாலைவனமாகக்
கொதிக்குது
குளிர்கின்ற மேகங்களை
தொட்டுச் செல்கின்ற
நிலவே
என்னை உன்
நிழல் தொட்டாலும்
போதுமே

வானிலே நீந்தி
வரும் வெண் மீனே
இரு கை ஏந்தி வரும்
எனக்கு எப்போது
உன்னிடமிருந்து
தந்தி வரும்
என்னை வரச் சொல்லி
தந்தி
வந்து விட்டால்
பெளர்ணமி இரவில் 
பாதி மரம் ஏறிய
முத்தழகே
உன்னைச் சந்திக்க
முந்திக்  கொள்வேன்
மந்தி என
தாவி வந்து